چشم مصنوعی (یا چشم شیشه‌ای، چشم ساختگی) ظاهر شما را پس از جراحی بهبود می‌بخشد و از فضای خالی جدید در صورت محافظت می‌کند. اکثر بیماران آنها را نسبت به استفاده از روکش یا پانسمان ترجیح می‌دهند. پروتز یک پوسته اکریلیک بیضی شکل است که شبیه قسمت سفید چشم و قسمت مرکزی است که بصورت سفارشی برای مطابقت با عنبیه و مردمک چشم دیگر طراحی می‌شود. چشم مصنوعی نمی‌تواند بینایی را بازگرداند. بعد از برداشتن چشم طبیعی و قرار دادن یک چشم پروتزی، فرد در این چشم بینایی نخواهد داشت.

  • دلایل برداشتن چشم

برخی از دلایلی که ممکن است چشم برداشته شود عبارتند از:

  • آسیب دیدگی
  • آب سیاه
  • عفونت داخل چشم
  • تومورهای چشم
  • بخش‌های چشم پروتزی

چشم مصنوعی شامل قسمت‌های زیر است:

  • پوسته‌ی بیرونی بیضوی و سفید رنگ که برای شبیه سازی رنگ سفید چشم دیگر طراحی شده است.
  • قسمت دایره‌ای مرکزی که برای شباهت با عنبیه و مردمک چشم دیگر رنگ شده است.

کاشت یک چشم مصنوعی (پروتز چشم) تقریباً همیشه پس از اینکه چشم به علت آسیب یا بیماری از طریق جراحی برداشته می‌شود، توصیه خواهد شد. این ایمپلنت منجر به عملکرد مناسب پلک می‌شود.

  • عمل جراحی چشم مصنوعی

پس از عمل جراحی و برداشتن چشم طبیعی، ایمپلنت کروی شکل چشم به طور دائم و عمیق کاشته می‌شود. سپس پروتز قابل برداشت به منظور قرارگیری روی آن تهیه می‌شود.

حذف چشم آسیب دیده معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام می شود. ممکن است برای کاهش اضطراب و درد از داروهای آرام‌بخش و ضد درد استفاده شود. بیهوشی عمومی معمولاً ضروری نیست اما یکی از گزینه‌ها می‌باشد.

پس از بهبودی کامل، متخصص پروتز چشم (چشم پزشک) از جلوی کاسه چشم قالبی تهیه می‌کند. چشم پزشک یک چشم پروتزی سفارشی ایجاد می‌کند تا روی ایمپلنت چشم قرار گیرد. عنبیه جدید (قسمت رنگی چشم) و رگ‌های خونی در ناحیه سفید با دقت به صورت دستی رنگ می‌شوند تا با ظاهر چشم سالم سازگار شوند.

چشم مصنوعی حرکت می‌کند، اما اغلب نه به کاملی یا سرعت چشم سالم. مردمک در یک چشم مصنوعی در واکنش به نور تغییری نمی‌کند. بنابراین ممکن است مردمک دو چشم هم اندازه نباشند.

کاسه چشم ممکن است بعد از عمل تغییر شکل دهد. ممکن است تنظیمات و اصلاحات اضافه‌ای بر روی پروتز برای هفته‌ها یا ماه‌ها پس از قرار دادن اولیه ضروری باشند.