آب سیاه (گلوکوم) چیست؟

به گروهی از بیماری‌های چشمی گفته می‌شود که در آن عصب بینایی دچار آسیب می‌شود. میزان دیدی که در اثر آب سیاه از بین می‌رود غیرقابل برگشت است. ولی با تشخیص زودرس، پیگیری دقیق و استفاده منظم از داروهای تجویز شده می‌توان از آسیب بیش‌تر جلوگیری کرد. عصب بینایی معمولاً به دلیل افزایش فشار چشم آسیب می‌بیند. در اثر فشار تعدادی از رشته‌های عصبی از بین می‌رود و در نتیجه کاهش بینایی اتفاق می‌افتد. اولین مناطق درگیر مناطق محیطی بینایی می‌باشند.

هدف در درمان آب سیاه پایین آوردن فشار داخل چشم به کمک روش‌های مختلف مانند دارو درمانی؛ لیزر درمانی؛ جراحی؛ و یا ترکیبی از این روش‌ها می‌باشد که بسته به نوع و شدت بیماری توسط پزشک معالج انتخاب می‌گردد. باید بدانیم که درمان آب سیاه هیچ‌گاه افت دید و آسیب قبلی را نمی‌تواند جبران کند و در بهترین شرایط فقط می‌تواند از آسیب بیش‌تر پیشگیری نماید. هدف از درمان آب سیاه هم متوقف کردن کامل تخریب عصب بینایی است.

ویدئو: عمل جراحی آب سیاه چگونه انجام می‌شود؟

درمان آب سیاه و روش های جراحی آن

 

  • درمان‌هاي ليزري براي پايين آوردن فشار داخل چشم

– ايريدوتومي لیزری (Peripheral Iridotomy): روش جراحي است که به صورت سرپائی انجاممي­‌شود. در اين روش منفذ كوچكي در عنبيه ايجاد مي‌­شود و باعث عبور آسان‌تر مايع زلاليه به زاويه چشم مي‌شود. اين روش در بيماراني كه دچار تنگي زاويه و يا گلوكوم زاويه بسته مي‌باشند كاربرد دارد.

– ترابكولوپلاستي ليزري انتخابي (SLT: Selective Laser Trabeculoplasty): اين روش براي درمان گلوكوم زاويه باز مورد استفاده قرار مي­‌گيرد. در اين روش از طول موجي استفاده مي‌­شود كه فقط بر روي سلول‌­هاي حاوي ملانين شبكه ترابكولار اثر مي‌­كند. پاسخ اوليه بيولوژيك به اين طول موج به ترتيبي است كه باعث آزاد شدن سيتوكين­‌ها (يك نوع از واسطه­‌هاي شيميائي) شده و آنها نيز باعث فعال شدن و تجمع ماكروفاژها (نوعي سلول) شده و تغييراتي ايجاد مي‌­كنند كه در نهايت باعث پايين آمدن فشار چشم مي‌­شود. از آنجائي كه طول موج به‌­كار رفته در اين تكنيك صدمه‌­اي به ساير بافتها وارد نمي‌­كند چندين بار در طول زندگي قابل تكرار است.

– سيكلوفتوكوآگولاسيون اندوسكوپيك (ECP:Endoscopic Cyclophotocoagulation): در اين روش كه در اتاق عمل انجام مي‌شود اجسام مژگاني كه باعث ترشح مايع زلاليه ميشوند مورد درمان قرار مي­‌گيرند. اين فرآيند باعث كاهش ترشح مايع زلاليه و در نهايت كاهش فشار چشم مي‌­شود. اين روش معمول توام با عمل آب مرواريد انجام مي‌شود.

 

  • درمان‌هاي جراحي براي پايين آوردن فشار داخل چشم

جراحی توأم كاتاراكت و گلوكوم

– جراحي گلوكوم به روش‌هاي Non Penetrating مانند deep sclerectomy يا اسكلركتومي عميق و ويسكوكانالوستومي: هر دوي اين روش­‌ها نسبت به جراحي‌­هاي فيلتراسيون كمتر تهاجمي بوده و در آنها اتاق قدامي دست‌نخورده باقي مي‌­ماند. در اين دو روش جراحي، يك لايه يا flap عميق در قسمت خارجي سفيدي چشم ايجاد می‌شود و يك لايه در بين قسمت‌های سطحي و عمقي سفيدي چشم ايجاد می‌شود كه در اسكلركتومي عميق اين لايه مانند يك مخزن براي مايع زجاجيه عمل مي‌­كند. در ويسكوكانالوستومي جراح يك ماده ژل مانند در داخل كانال شلم تزريق مي‌­كند تا باعث گشاد ­شدن آن شود.

ترابكولوتومي: اين روش تا حدي مشابه ترابكولكتومي است و در آن يك قسمت از بافت زاويه تخليه برداشته مي‌­شود كه باعث باز شدن منفذي براي خروج بيشتر مايع مي‌­شود. اين روش معمولاً براي درمان گلوكوم مادرزادي زماني به كار مي‌­رود كه قرنیه (قسمت شفاف روي عنبيه) كدر شده باشد. براي درمان كودكان معمولاً از اين روش يا روش گونيوتومي استفاده مي­‌شود زيرا اين دو روش كمتر تهاجمي هستند.

گونيوتومي: روش جراحي است كه پزشك از عدسي خاصي به نام goniolens براي ديدن زاويه چشم استفاده مي‌­كند. روشي است كه براي درمان گلوكوم مادرزادي در صورتي كه قرنيه كدر نباشد استفاده میشود. در اين روش يك منفذ در شبكه ترابكولار ( مجموعه‌­اي از مجاري ظريفي كه در زاويه تخليه چشم قرار دارند) ايجاد مي‌­شود كه باعث بهبود تخليه مايع زلاليه مي‌­گردد.

گذاشتن شانت‌هاي چشمي مانند Ahmed Valve و Molteno: شانت­‌هاي زلاليه لوله‌­ها يا دريچه‌­هاي پلاستيكي كوچكي هستند كه از يك طرف به يك مخزن كه يك صفحه گرد يا بيضي شكل هستند وصل مي­‌شوند. شانت، به عنوان يك سيستم تخليه مصنوعي عمل كرده و از طريق يك برش كوچك در چشم گذاشته مي‌­شود. شانت باعث هدايت مايع زلاليه به يك ناحيه در زير ملتحمه (لايه ظريفي كه قسمت داخلي پلك‌­ها و سفيدي چشم را مي­‌پوشاند) مي‌­شود. مايع زلاليه در نهايت از طريق عروق خوني جذب مي­‌شود.